La felicidad!

¡Alli puncha!

 

 

Jaja, het is zo ver de helft van mijn verblijf in Ecuador zit erop en ik heb eindelijk nog 1001 dingen te doen.

 

Sinds vrijdag is er alweer vanalles gebeurd: een kort overzicht!

 

 

Vrijdag trokken Zoë en ik rond 13uur richting Quito om naar Stijn en Anneleen te gaan voor het cultuurweekend van de Nederlandse school. De tocht op zich was al een belevenis, vooral de taxirit. De chauffeur besloot ons eerst aan het verkeerde ministerie af te zetten, dat van gezondheid in plaats van onderwijs. Vervolgens reed hij verkeerd (tegen de richting in), waardoor we werden tegengehouden door de politie. Tegen 17uur waren we uiteindelijk bij Stijn, wat een opluchting, en trokken richting zijn huis in Conocoto.

 

Op zaterdag en zondag was het het cultuurweekend van de Nederlandse school (http://www.ntcquito.org/). Tijdens dit weekend werden 35 kinderen ondergedompeld in het land BENE, de kinderen speelden heel wat spelletjes en leefden zich volledig uit.

Dit weekend stond volledig in het teken van de verkiezingen van een nieuwe koning, de vorige koning, Koning Lux, had teveel gegeten en was ontploft. De kandidaten waren: prinses Sofia, Kees Kaas en Rosie Revolutie.

 

Op zaterdag waren Zoë en ik verantwoordelijk voor de jongste groep, de kleuters. We speelden allerlei spelletjes met hen, van zakdoekje leggen tot tikkertje tot verschillende liedjes: baby haai, een grote banaan, grauwtje de ezel, duifje, ... . We leerden hen ook enkele zaken over de Belgische en Nederlandse cultuur.

Op zondag konden we dankzij deze kinderen werken aan onze draagvlakverbredende opdracht van de VVOB. Via deze opdracht moeten wij de VVOB bekender maken bij het grote publiek. Wij maakten samen met de kinderen filmpjes over de cultuur en gewoonten in Ecuador en vergeleken die met de cultuur en gewoonten uit België/Nederland. Al deze filmpjes komen binnenkort op een site.

Op het einde van de dag kwamen alle ouders en was het tijd voor verkiezingen! Prinses Sofia werd de winnaar, zij was voor alles, maar met 'mate'... . De kinderen waren hevige voorstander van Rosie Revolutie, met de slogan 'Snoep, snoep, snoep!', maar de ouders zorgden voor een beter te verantwoorden winnaar.

 

Groepsfoto

 

Zondag bleven we nog even bij Stijn en Anneleen overnachten en aten we lekkere 'Belgische' frietjes!

 

Op maandag gingen we mee met Stijn naar het VVOB-kantoor in Quito. We bespraken met Stijn onze voorlopige planning en wat praktische zaken, vervolgens hadden we ook een gesprek met Debbie. Zij is ook een stagiaire van de VVOB en werkt in hun kantoor rond ICT en de website EducarEcuador. We hadden het kort over onze plannen en wisselden wat informatie uit. Rond 16uur zaten we uiteindelijk terug op de bus richting Otavalo, waar mijn familie heel erg blij was mij te zien.

 

Op dinsdag stond ons een gewone werkdag te wachten, we werkten erg goed door en bereikten al redelijk wat. Als we op die manier blijven doorwerken, dan raken we er wel!

We werkten dus van 7 tot 13 uur, want dinsdag = dansdag. Na een uur op de bus naar Ibarra en een rit in de taxi, waren we net op tijd (om 15uur) bij de UTN. Het leek wel alsof ik helderziend was, want ik zei nog tegen Zoë 'Er gaat zeker geen les zijn.', we liepen om de hoek en stonden voor een gesloten deur. De boodschap was: 'Hoy y manaña no hay clases. Mil disculpas!'. Terug naar huis dan maar, natuurlijk met een lekker cocosijsje. We zijn gestart met een nieuwe traditie: dinsdag = dans- en ijsjesdag!

Terug thuis werkte ik dan maar aan één van de podcast voor onze opdracht van de Arteveldehogeschool en waste ik wat van mijn kleren.

 

Vandaag was GEEN werkdag zoals een ander, Ramiro (=de rector) heeft last van 'slechtluisterend' personeel. Op 8 maart, nu vrijdag, is het dia de la mujer, maar dan zijn de studenten op school en kan er niks gedaan worden. Vandaag was iedereen echter stage gaan doen en trokken alle vrouwen er op uit: Chachimbiro was de bestemming.

 



Enkele van de lectoren



Zoals je al kon afleiden: zwembaden! Niet zomaar zwembaden, maar 'aguas termales': heerlijk! Wel wat vreemd natuurlijk om de anders zo opgeklede vrouwen nu allemaal in zwempak of bikini te zien, maar het was erg leuk. Er waren erg veel baden en een sauna, alles was erg warm en natuurlijk water. Het water was dus niet extra verwarmd. Een erg relaxende dag.

 

 

 

Eenmaal terug in San Pablo trokken we erop uit om inkopen te doen, want vanavond blijven we op de ISPED slapen, we kochten erg veel fruit: mango's, bananen, druiven, appels en een soort fruit dat we niet kennen. Ook kochten we wat brood en cornflakes voor morgenochtend. Bijna van alles kochten we 1 dollar, de hier alom bekende uitspraak 'Un dollar de ...'. Om jullie een beeld te geven, voor 1 dollar krijg je 9 broodjes/sandwiches of 10 bananen of 3 mango's of ... .

Eenmaal terug op de ISPED gingen we even voetballen met Sebastiaan en Santi, de kinderen van de secretaresse van Ramiro, zij wonen op het domein van de ISPED.

 

Vervolgens was het tijd voor onze eerste echte fruitsalade hier en het was heerlijk! Laat de foto voor zich spreken: verse limonada, chocolade, verse fruitsalade en sneetjes brood.

 

Een heerlijke manier om onze 'relax'-dag af te sluiten!

¡Hasta Luego!
Tot de volgende!